Δεν πρέπει να το ξεχάσει η Εθνική
Ακουσα τρεις φορές με την λήξη του αγώνα: «Το ξεχνάμε και προχωράμε».
Το να προχωρήσουμε αναγκαστικό είναι, σε όλα σε αυτή την ζωή... να το ξεχάσουμε γιατί; Αυτό το παιχνίδι είναι που πρέπει να μας θυμίσει πως πρέπει να είμαστε ρεαλιστές για το ποδοσφαιρικό μας παρόν. Αυτό είναι το παιχνίδι που πρέπει να είσαι έτοιμος με ένα Plan B αν στραβώσει γρήγορα το Α και φυσικά έχεις διάθεση να διεκδικήσεις κάτι από το ματς.
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | Παίξε Υπεύθυνα
Και Plan Β εγώ τουλάχιστον, δεν είδα.
Πρώτον δεν θα μας έσωζαν απέναντι στην Ολλανδία ούτε ο Βαγιαννίδης, ούτε ο Φορτούνης, ούτε ο Αλεξανδρόπουλος, ούτε ο Κωσταντέλιας, ούτε ο Δουβίκας και όποιος άλλος μπορείτε να σκεφτείτε. Δεν ήμασταν σε καλή ημέρα, συμβαίνει.
Δεύτερον απέναντι σε μια ομάδα η οποία επιβιώνει με την ποιότητά της, όπως είναι οι Οράνιε, δεν είναι εύκολο να πεις, θα κλειστώ στην άμυνα. Ειδικά αν δεν έχεις την ίδια ποιότητα και δύο από τους τέσσερις βασικούς αμυντικούς σου.
Στο instagram θα με βρείτε ΕΔΩ
Θα πεις το έκανες με την Γαλλία και δούλεψε σε μεγάλο βαθμό. Ναι, αλλά οι Γάλλοι έχουν τρόπο παιχνιδιού, έχουν μια λογική και ήσουν καλύτερος στις στημένες μπάλες και γενικώς, σε καλύτερη ημέρα, με την κανονική άμυνά σου. Οι Ολλανδοί ζουν με το ταλέντο αυτή την στιγμή, δεν μας νίκησαν με total football, ζουν με το δώσε μου την μπάλα και κάτι θα φτιάξουμε. Δεν ξέρεις τι να περιμένεις.
Ο Ντε Γιόνγκ, ο Γκάκπο, ο Ντούμφρις, ο Σιμόνς δεν είναι παίκτες που μπαίνουν σε σύστημα ειδικά στην Εθνική ομάδα. Μπορεί να ακολουθήσουν κάποιες οδηγίες του Κούμαν αλλά κυρίως είναι παίκτες που οδηγούν την μπάλα ως ένα σημείο για να χαλάσει η ισορροπία της αντίπαλης άμυνας (τρίτο γκολ). Και μας την χάλασαν.
Δεν μπορείς επίσης να χάνεις όλες τις στημένες μπάλες (πρώτο γκολ). Να την πατήσεις με οποιονδήποτε άλλον τρόπο σε αυτό το παιχνίδι αλλά όχι από τις στημένες μπάλες, είναι φτηνός τρόπος για να χάσεις αυτόν τον αγώνα και σε σημαντικό κομμάτι, εκεί χάθηκε. Μόλις βρέθηκες πίσω στο σκορ.
Επειδή πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, όπως είπαμε και στην αρχή, δεν μπορείς επίσης να αλλάξεις κάτι το οποίο δουλεύει καλά. Γιατί για να φτάσουμε να πηγαίνουμε στην Ολλανδία μιλώντας για πρόκριση, κάτι πήγαινε καλά και πάει ακόμη καλά, για εμένα. Για την ενδεκάδα δεν μπορείς να πεις τίποτα στον προπονητή.
Από εκεί και πέρα, ένας έμπειρος Έλληνας προπονητής έχει πει κάτι που το κρατάω πάντα στο νου μου: «Ένας προπονητής θα κάνει στην καλύτερη περίπτωση τρία λάθη στην ενδεκάδα, δεν είναι κακό να τα διορθώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα μέσα στο ματς. Θα καταλάβουν οι παίκτες”.
Ειδικά σε ένα κλειστό γκρουπ, με καλά αποδυτήρια - όπως έχει αυτή τη στιγμή η ομάδα μας - δεν θα άλλαζε τίποτα αν γινόταν μια αλλαγή, μετά το 2-0 για παράδειγμα, εκεί που το Φίλιπς Στάντιον, έμοιαζε να κατηφορίζει.
Δεν αλλάζει κάτι πάντως, ελπίδες πρόκρισης έχουμε ακόμα και αυτό είναι επιτυχία της ομάδας η οποία θυμίζω, έχει και δεύτερο τρόπο για να προκριθεί με όσα πέτυχε στο Nations League. Το παιχνίδι με την Ολλανδία όμως ήταν μια υπενθύμιση για το ποιοι είμαστε και για το ότι δεν πρέπει να θεωρούμε ότι ψηλώσαμε απότομα. Δεν έχουμε νικήσει και ποτέ τους Οράνιε σε επίσημο ματς άλλωστε.
Ναι, η ομάδα μας είναι σίγουρα καλύτερη από ότι πριν από ακριβώς μια διετία όταν φέραμε 1-1 στο Κόσοβο για τα προκριματικά του Παγκοσμίου κυπέλλου. Μην μου πει όμως κάποιος πως πιστεύει ότι μπορούμε να πάμε στο Κόσοβο αυτή την στιγμή, να κάνουμε περίπατο 3-0 και να φύγουμε.
Δεν είναι τυχαίος ο στίχος: «Μέχρι τα ουράνια σώματα, με πομπούς και με κεραίες, φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες».
Αυτή η παρέα έχει φτιάξει κάτι καλό, ας έχουμε υπομονή μαζί της αλλά, σας παρακαλώ, ένα Plan B.
