Περί ακαδημιών, Ελλήνων ποδοσφαιριστών, αθλητικών διευθυντών και υπομονής
Τεχνικοί διευθυντές πάνε κι έρχονται... αθλητικοί διευθυντές... προπονητές... παίκτες. Για τον κόσμο ακούγονται ενδιαφέροντα και οι συνάδελφοι βρίσκουν την ευκαιρία να αποθεώσουν ανθρώπους για το παρελθοντικό τους έργο χωρίς να αναγνωρίζουν ότι αυτό το έργο έχει γίνει σε χώρες με καλύτερες ποδοσφαιρικά υποδομές και με περισσότερη υπομονή. Εδώ, τα πράγματα είναι αλλιώς.
Στην Ελλάδα υπάρχουν ακαδημίες δίχως νόημα, ταλέντα που χάνονται και δεν φταίνε πάντα οι ομάδες, μην κατηγορούμε μόνο αυτές. Φταίνε και οι παίκτες μερικές φορές.
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | Παίξε Υπεύθυνα
Στην Κύπρο την αγωνιστική που βρίσκεται σε εξέλιξη έπαιξαν μόλις 20 Κύπριοι παίκτες βασικοί (από τους 110) στα πέντε παιχνίδια που έχουν διεξαχθεί, ένα ποσοστό 18,2%. Στην Ελλάδα την αγωνιστική που πέρασε, βασικοί ήταν 43 από τους 154 με ένα ποσοστό καλύτερο από της Κύπρου 27,9% αλλά και πάλι απίστευτα χαμηλό.
Πριν από έναν μήνα το ποδοσφαιρικό παρατηρητήριο ανακοίνωσε τις εκατό πιο προσοδοφόρες ακαδημίες του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου την προηγούμενη δεκαετία, και φυσικά δεν υπήρχε Ελληνική ομάδα. Η τελευταία από τις εκατό ομάδες, η Λανούς από την Αργεντινή, εισέπραξε από παίκτες που βγήκαν από τις ακαδημίες της 52 εκατομμύρια Ευρώ. Ψίχουλα θα πει κανείς σε σχέση με τα 516 που εισέπραξε η πρώτη Μπενφίκα αλλά, 52 εκατομμύρια είναι σοβαρά χρήματα για μια ομάδα που ξοδεύει ελάχιστα και μην μου πείτε ότι δεν φτάνουν σε μια μικρομεσαία Ελληνική ομάδα.
"Χρυσορυχείο" η Μπενφίκα
Αν λέτε: "Α είναι Αργεντινή εκεί, ταλέντα υπάρχουν παντού"... μπορώ να σας φέρω στην γειτονιά μας και τη Ντινάμο Ζάγκρεμπ η οποία είναι όχι 100η αλλά 21η στην λίστα και αν μου πείτε ότι και οι Κροάτες πωλούνται πιο ακριβά από τους Έλληνες - πρώτον δεν θα διαφωνήσω - δεύτερον θα σας πω ότι μια ομάδα από την Αυστρία - με το πρωτάθλημα της οποίας γελάνε κάποιοι στην χώρα μας - φυσικά, η Σάλτσμπουργκ είναι 11η με έσοδα... κρατηθείτε... 249 εκατομμύρια Ευρώ.
Η Κοπεγχάγη, η Βασιλεία, η Μπρίστολ Σίτι, η Χάιντουκ, η Λεχ Πόζναν, η Παρτίζαν είναι υγιείς οργανισμοί, κερδοφόροι, με υπομονή και επιμονή. Με τμήματα σκάουτινγκ. Ο Ντεσπόντοφ ήταν στα Βαλκάνια από το 2013 ως το 2019, όταν και πήγε στην Κάλιαρι, και επέστρεψε το 2020. Δεν χρειάζεται να πάει κανείς μακριά για να βρει καλούς παίκτες. Υπάρχουν δίπλα μας. Υπάρχουν στην γειτονιά μας αλλά χρειάζεται οργάνωση, μελέτη, σκάουτερ, συζήτηση, προπονητές με πλάνο, τεχνικοί διευθυντές που δεν θα είναι με το κεφάλι στην γκιλοτίνα και φυσικά διοικήσεις που θα πουν στον κόσμο να έχει υπομονή ένα, δύο χρόνια αλλά, που χάθηκε η λογική για να βρεθεί στην ποδοσφαιρική Ελλάδα.
Σας υπόσχομαι ότι αν ένας 16χρονος παίξει βασικός 10 συνεχόμενα παιχνίδια στον ΟΦΗ (τυχαίο το παράδειγμα) θα υπάρξουν δέκα σκάουτερ στο γήπεδο για να τον κοιτάνε σε κάθε παιχνίδι.
Σε έναν αγώνα που έκανα περιγραφή, της Κ21 της Ελλάδας με την Πορτογαλία στην Τρίπολη τον Σεπτέμβριο του 2009. Έπαιζε βασικός ο Κυριάκος Παπαδόπουλος ο οποίος ήταν 17 χρόνων και ανήκε στον Ολυμπιακό έχοντας ήδη καμιά δεκαριά συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις με τους ερυθρόλευκους. Στο ημίχρονο εκείνου του αγώνα, σηκώθηκε μπροστά μου ένα θηρίο και γύρισε να μου μιλήσει. Ήταν ο Ολλανδός διαιτητής Ρενέ Τέμινκ και με ρώτησε ένα απλό πράγμα: "Ποιος είναι το νούμερο 4;" του απάντησα ότι είναι ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, παίζει εκεί μπλα μπλα μπλα... για ένα πεντάλεπτο μιλούσαμε. Μετά μου είπε: "Σε ευχαριστώ αλλά πρέπει να πάρω ένα τηλέφωνο επειγόντως". Μετά μου είπε ότι είχε πάρει στον Άγιαξ.
Ακολουθήστε με και ΕΔΩ στο instagram!
Το καλοκαίρι του 2010 ο Κυριάκος πήγε στην Σάλκε για μόλις δύο εκατομμύρια Ευρώ. Στο τέλος εκείνης της σεζόν έπαιζε βασικός με την Σάλκε στα ημιτελικά του Champions League, στα 19 του, απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μόλις 601 ημέρες μετά την κουβέντα με το Ολλανδικό θηρίο, δεν ξέρω αν βοήθησε σε κάτι αλλά μακάρι.
Ποιος ήξερε τον 22χρονο Πάνο Κατσέρη πριν καταλήξει το καλοκαίρι στην Λοριάν από την Καταντζάρο για 3 εκατομμύρια Ευρώ; Εγώ όχι. Πιθανότατα κανείς άλλωστε δεν έχει αγωνιστεί ποτέ με τις μικρές Εθνικές ομάδες μας. Τον ήξεραν πιθανότατα μόνο στη Νίκη Δροσιάς και τον Ατρόμητο από όπου είχε περάσει.
O Βαγιαννίδης έπαιξε μόλις δύο ματς με τον Παναθηναϊκό πριν μετακομίσει στην Ίντερ. Δεν περιμένουν καν οι ξένοι δέκα ματς που είπαμε νωρίτερα για να αρπάξουν την ευκαιρία αλλά αν παίξει δέκα ματς, η τιμή ανεβαίνει και αυτό δεν θα συμβεί με τον 29χρονο Αργεντινό που έρχεται από κάπου στο εξωτερικό και ναι, υπάρχει η περίπτωση να βοηθήσει άμεσα αλλά δεν θα φέρει κέρδη.
Ο Έλληνας ποδοσφαιριστής αξίζει την εμπιστοσύνη των ομάδων. Ο Κωσταντέλιας είναι το πιο ωραίο παράδειγμα. Ο Κουλιεράκης επίσης. Φταίνε και αυτοί μερικές φορές που χάνουν την ευκαιρία αλλά πρέπει κάποια στιγμή να τους εμπιστευθούμε.
Σας θυμίζω ότι όλες αυτές οι χώρες που αναφέραμε νωρίτερα, η Κροατία, η Αυστρία κι άλλες αν θέλετε... η Αγγλία, το Βέλγιο, η Σερβία, η Τσεχία, η Ουαλία το Euro δεν το έχουν κατακτήσει, ο Έλληνας ποδοσφαιριστής τα κατάφερε.
