Ηλίας Βλάχος

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ο μήνας μηδέν.

Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2025 - 11:02

"Η καταιγίδα θα έρθει" είχε πει ο Ρούμπεν Αμορίν και προφανώς η καταιγίδα είναι πάνω από το Ολντ Τράφορντ και το Κάριγκτον και δεν λέει να φύγει.

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ο μήνας μηδέν.

Η πιο ωραία παρομοίωση που έχω ακούσει για τον Πορτογάλο προπονητή που έχει αναλάβει την Γιουνάιτεντ είναι ότι ένας τύπος που φτιάχνει μια τρύπια οροφή σε ημέρα που βρέχει. Φτιάχνει την μία τρύπα, ανοίγει άλλη. Φτιάχνει την άλλη τρύπα, ανοίγει άλλη.

* Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις
21+ | Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ | Κίνδυνος εθισμού & απώλειας περιουσίας | Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777 | Παίξε Υπεύθυνα

Οι τρύπες είναι τόσες πολλές που δεν προλαβαίνει και το σπίτι μπάζει νερά από παντού.

Είναι εύκολο να σημαδέψει κανείς τον Ονάνα για το λάθος που έκανε με την Μπράιτον - ακόμη ένα - αλλά για σκεφτείτε την πίεση που δέχεται από τον αντίπαλο αυτός ο τερματοφύλακας. Με την Σάουθαμπτον πριν μερικές ημέρες έκανε την δεύτερη καλύτερη απόκρουση της χρονιάς και λέω δεύτερη, γιατί και η πρώτη δική του είναι, στον εκτός έδρας αγώνα με την Ίπσουιτς. Αν θυμάστε βέβαια, αν όχι ψάξτε για τα highlights.

Η διαφορά στους αγώνες με Λίβερπουλ και Άρσεναλ και τα ματς που ακολούθησαν με Σάουθαμπτον και Μπράιτον ήταν ότι σε εκείνα τα δύο ντέρμπι η ομάδα είχε σχεδόν μια εβδομάδα προετοιμασίας για τα δύο που ακολούθησαν είχε αρκετά λιγότερο χρόνο όπως και σε όλα τα ματς από την ημέρα που ανέλαβε ο Αμορίν. Το θέμα είναι επίσης - και το είχαμε γράψει ξανά - ότι στην Αγγλία οι θεωρητικά "μικροί" παίζουν, παίζουν ως το τέλος για το αποτέλεσμα, δεν είναι Πορτογαλία εκεί.

Η διαφορά επίσης, εκτός από τα συνεχόμενα και δύσκολα παιχνίδια είναι επίσης πως με όσα διαρρέουν από την ομάδα, όσα γράφονται σε μέσα ενημέρωσης και social media μόνο τέσσερις ή πέντε παίκτες ξέρουν ότι έχουν δεδομένο μέλλον στην ομάδα. Αυτή την στιγμή φεύγουν - με όσα έχουν γραφτεί - Άντονι, Γκαρνάτσο, Ράσφορντ, Κασεμίρο, Έρικσεν, Ζέρκζι, Μαλάσια, Λίντελοφ, Μέινου. Όχι ότι δεν πρέπει να φύγουν αλλά πείτε μου εσείς... πως αυτοί οι παίκτες θα μπουν στο γήπεδο να παίξουν μπροστά σε ένα κοινό που πιθανότατα, δεν θέλει να τους βλέπει.

Προσωπικά θαυμάζω τον Ζέρκζι που συνεχίζει και αγωνίζεται και τον Αμορίν που τον χρησιμοποιεί.

Πριν από αρκετά χρόνια. Μια ομάδα πρώτης κατηγορίας στην Ελλάδα, που κινδύνευε με υποβιβασμό και είχε οικονομικά προβλήματα, οπότε όλοι οι παίκτες έψαχναν τρόπο να φύγουν, έδινε εντός έδρας αγώνα. Το γήπεδο γεμάτο χιόνι, είκοσι εκατοστά, Ιανουάριο μήνα. Ο διαιτητής επίμονα ήθελε να καθαριστεί το γήπεδο και έκανε τσεκ τρεις φορές τον αγωνιστικό χώρο. Φυσικά με μια ψάθινη σκούπα τι να καθαρίσεις και δεν ήθελαν επίσης οι άνθρωποι της ομάδας να καθαρίσουν, δεν ήθελαν να γίνει το ματς και δεν έγινε.

"Καλύτερα. Να τελειώσει ο Ιανουάριος, να γίνει μετά το παιχνίδι. Να μείνουν όσοι παίκτες είναι να μείνουν και να συνεχίσουμε έτσι γιατί τώρα δεν θέλει να παίξει κανείς" μου είχε πει ο προπονητής. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι. Η ομάδα σώθηκε στο τέλος αγωνιστικά, έπεσε όμως κατηγορία. Θα την βρείτε την άκρη εύκολα.

Ταιριάζει γάντι και εδώ, στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτή την στιγμή βρισκόμαστε στην ώρα μηδέν. Στο σημείο που κανείς δεν θέλει να μπαίνει στο γήπεδο και είναι πάντα φυσιολογικό, ειδικά εντός έδρας, να δέχεται αυτή η ομάδα γκολ στο πρώτο δεκάλεπτο κυρίως με αντιπάλους που νιώθει ότι δεν μπορούν να την διαλύσουν και είναι πιο χαλαρή. Θα ήταν αδύνατο να μπουν αυτοί οι παίκτες με την ίδια νοοτροπία απέναντι στην Λίβερπουλ γιατί ξέρουν ότι θα δεχτούν δώδεκα γκολ ή με την Άρσεναλ γιατί θα δεχτούν γκολ και από τα επτά κόρνερ που μπορεί να κερδίσει. Εκεί υπάρχει το ένστικτο της επιβίωσης και αυτό σε κάνει καλύτερο και σίγουρα πιο σκληρό.

Δίκαια θυμώνει ο Αμόριν με την διαφορά νοοτροπίας στα παιχνίδια αλλά και αυτός με ατάκες τύπου: "Είμαστε η χειρότερη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην ιστορία" δεν βοηθάει αυτή την στιγμή εκτός κι αν ψάχνει τρόπο να αποδράσει από το χάος που έμπλεξε. Δεν τον αδικώ.

Το ότι επιμένει στην δική του τακτική επίσης δεκτό γιατί θα βρει ποιοι μπορούν και ποιοι όχι και το καλοκαίρι θα πάει στις μεγάλες αλλαγές, μάλλον. Τον Νοέμβριο η Γιουνάιτεντ είπε σε έναν προπονητή που παίζει ένα εντελώς διαφορετικό ποδόσφαιρο από αυτό που μπορούν να παίξουν οι παίκτες που έχει "ή θα έρθεις τώρα ή ποτέ" και αυτός ήρθε και 20 Ιανουαρίου δεν του έχει δώσει ούτε ένα εργαλείο που μπορεί να τον βοηθήσει στον τρόπο που παίζει. Κανείς δεν μπορεί να απαιτεί θαύματα από τον Πορτογάλο.

Η χρονιά για την Γιουνάιτεντ πραγματικά σώνεται με δύο μόνο τρόπους. Εκτός από την παραμονή στην κατηγορία, που πιστεύω ότι εύκολα ή δύσκολα θα επιτευχθεί, υπάρχει και το Europa League. Σίγουρα κανείς δεν πρόκειται να την θεωρήσει το απόλυτο φαβορί. Κανείς δεν πρόκειται να την φοβηθεί αλλά πλέον αυτή η διοργάνωση είναι ο μόνος δρόμος για το Champions League και το κύπελλο ο μόνος δρόμος για την Ευρώπη.

Κίνητρο και στόχοι υπάρχουν αλλά πρώτα πρέπει να φύγουμε από την ώρα μηδέν ή αν προτιμάτε από τον μήνα μηδέν.

Που φτάσαμε ε; Να συζητάμε για παραμονή. Υπομονή.